Verziltingskaart grondwater 1974

De verziltingskaart geeft de diepte weer van het grensvlak tussen zoet en zout grondwater in het kust- en poldergebied. De diepte is tov het maaiveld voor wat betreft de polders. Voor de duinen geeft de verziltingskaart een onderschatting weer aangezien geen rekening gehouden wordt met het variabel reliëf in dit gebied. Enige voorzichtigheid is hier dus geboden bij interpretatie van de kaart in duingebied.

De oostelijke grens van de verziltingskaart van "Noordelijk Vlaanderen" wordt gevormd door de Schelde. Het verzilt gebied loopt echter verder door op de rechterscheldeoever, maar deze werd tot op heden niet in detail gekarteerd. De afbakening van verzilt gebied op de rechterscheldeoever wordt wel weergegeven op de kwetsbaarheidskaart van de provincie Antwerpen (De Breuck et al., 1986). Volledigheidshalve werd dit gebied in de verziltingskaart op DOV opgenomen en aangeduid met een groene arcering (verzilt - geen data).

Het grensvlak tussen zoet en zout grondwater werd door De Breuck et al. (1974) gedefinieerd als een grondwater met een totaal opgelost stoffengehalte (total dissolved solids of TDS) van 1.500 ppm (of mg/l). Zoals uit de kaart kan afgeleid worden zijn zoetwaterlenzen voornamelijk uitgesproken onder duin- en kreekgebieden. Deze reliëfvormen bestaan over het algemeen uit goed doorlatende afzettingen waardoor hemelwater gemakkelijk infiltreert en zoetwaterlenzen tot ontwikkeling kunnen komen. Het kwetsbaar evenwicht tussen zoet en zout grondwater kan echter grondig verstoord worden door antropogene activiteiten.